De volgende dagen blikken we in een paar korte posts terug op wat volgens ons in het afgelopen jaar de meest schrijnende voorbeelden waren van controlezucht en afbraak van de privacy en burgerrechten in België. Wie meer suggesties heeft, mag ze ons gerust laten weten.
Waar kunnen we die reeks posts beter beginnen dan met de superdatabank voor de politiediensten. De regering (toen nog Leterme) dacht dat ze de databank er even stoemelings kon doorsluizen via een koninklijk besluit, dus zonder enige vorm van debat. Ze werd echter teruggefloten door de snelle reactie van onder meer de Liga voor de Mensenrechten en verschillende politieke partijen. Hopelijk blijven die in 2009 even waakzaam, want ook hier geldt jammer genoeg dat uitstel nog geen afstel betekent.
Op dat gebied kunnen we in België alleszins een voorbeeld nemen aan aan onze zuiderburen. Daar moest de regering Sarkozy haar beslissing om de superdatabank “Edvige” in te voeren, onder fel protest terug intrekken.
Meer over de superdatabank vind je onder meer hier.
En stel dat de superdatabank er ondanks alle daaraan verbonden gevaren toch zou komen, dan hopenwe in ieder geval dat die beter beveiligd is dan de politiewebsite en vooral dat politieagenten die er gebruik van moeten maken, een minimum aan deontologie kan bijgebracht worden. Want begin dit jaar stelde het Comité P nog vast dat te veel politiemensen de Algemene Nationale Gegevensbank raadplegen voor persoonlijke doeleinden en daardoor de privacy van de burgers schenden. Dat belooft als een mogelijke opvolger van die ANG nog veel meer gegevens en vooral nog veel gevoeliger informatie zal bevatten.