In een column voor De Standaard merkte Dominique Deckmyn een paar dagen geleden op hoe moeilijk het is om vandaag een dubbelleven te leiden of een geheime identiteit te cultiveren. Toch als je over een iPhone of iPad beschikt of regelmatig incheckt bij Facebook, Twitter, 4Square of een andere hippe netwerksite of toepassing. Bij allemaal laat je een gedetailleerd spoor aan privé-gegevens achter dat vroeg of laat opduikt. Ook op momenten en in omstandigheden dat je dat liever niet wil. Interessant is vooral dat Deckmyn het onderscheid maakt tussen hippe dertigers, die zichzelf de voorbode van de nieuwe generatie van millennials vinden, en de jeugd van nu.
De tieners van nu, zo verzekeren de marketingspecialisten en trendwatchers ons immers, voelen helemaal geen behoefte meer aan privacy. Ik hoorde het mijn goede vriend Peter Hinsen vrijdag nog vertellen in Terzake. Maar ik denk dat iedereen onderschat hoe snel die jongeren vandaag bijleren. Reken maar dat zij zelf heel precies zullen bepalen welk deel van hun leven zij publiek willen maken en welk deel ze voor zich houden.
Het zijn, daarentegen, vooral de dertigers die hun privéleven totaal te grabbel gooien op Twitter. Omdat ze denken dat het in 2011 zo hoort. Ook zij zullen daarop terugkomen.
Het is goed dat Deckmyn afrekent met de dooddoener als zouden jongeren vandaag niet bekommerd zijn om hun privacy of om wat er met hun privé-gegevens gebeurt. Dat is wat toplui van google en Facebook en allerlei trendgoeroe’s ons proberen wijs te maken. Maar het klopt niet. Jongeren willen hun privé-leven niet als pasmunt te grabbel gooien.
Wat jongeren (en niet alleen jongeren) willen, is zelf kunnen beslissen over wat er met hun privé-gegevens gebeurt. Zelf kunnen beslissen welke gegevens ze prijs geven en welke gegevens ze voor zich of voor een kleine groep vrienden en vriendinnen voorbehouden. Ze willen zich in alle vrijheid kunnen uitdrukken, ook op internet, ook op sociale netwerksites en ook elders. Dat is een recht, het recht op vrije meningsuiting, waar in het verleden voor gestreden is en dat vandaag hoog aangeschreven staat. Jongeren maken uitgebreid gebruik van dat recht.
Het probleem is niet de vrijheid van meningsuiting. Het probleem is dat we de greep verloren zijn op wat er met onze privé-gegevens gebeurt.