Dit bericht kun je moeilijk anders dan een extreem geval van overreactie noemen.
Bewakingscamera’s filmden hoe een negentienjarige jongeman uit Portland woensdag in het water van het drinkwaterreservoir van Mount Tabor plaste. De vandalenstreek heeft de ordediensten ertoe aangezet om het hele reservoir te laten leeglopen. Ruim 140 miljoen liter drinkwater – het equivalent van 57 Olympische zwembaden – gaat daardoor verloren.
Je kan de reactie op dit fait divers gewoon dom en een enorme verspilling noemen. Wat allebei klopt. Tegelijk is het ook een ‘mooie’ illustratie van de angstcultuur die onze maatschappij in zijn greep heeft. Een spatje urine in een uitgestrekt drinkwatermeer wekt blijkbaar de engste fantasmen op. Het is verleidelijk om parallellen te zien met bijvoorbeeld het surveillancetheater dat zich in luchthavens of in gated communities of onder de ogen van bewakingscamera’s afspeelt. Niemand wil dat er zijn drinkwater geplast wordt en niemand wil een gek in zijn vliegtuig. Maar de reacties zijn buiten alle proporties en creëren op termijn een nieuwe realiteit die erger is dan datgene waartegen we ons denken te beschermen.