In een column voor Locus stelt Cory Doctorow zich de vraag “What If People Were Sensors, Not Things to be Sensed?” Hij vertrekt van de vaststelling dat het Facebook-model, zoals dat nu gehanteerd wordt voor het Internet of Things, niet minder dan een nachtmerrie is. Het overgrote deel van die zogenaamd slimme toestellen (denk aan tv-toestellen, auto’s, enzoverder) wordt gestuurd door bedrijven die jouw data verzamelen en die beslissen welke informatie ze daaruit halen en naar jou terugsturen. Het zijn de producenten die de beslissingen nemen en die de controle houden.
Maar Doctorow presenteert ook een ander model. Waarbij “de dingen” aan jou toebehoren, waarbij de gegevens verzameld worden waarvan jij wenst dat ze verzameld worden en waarbij “de dingen” de verzamelde data voor zich houden en niet standaard doorsturen. Als een bedrijf dan toch met jouw toestellen en jouw netwerk wil “communiceren”, dan moet het daar eerst een verzoek voor sturen dat dan al dan niet kan ingewilligd worden. In dat model ben je zelf actief als de persoon die bediend wordt door het Internet of Things en ben je geen passief ding dat beheerd wordt door een web van toestellen die jou beschouwen als een wandelende portefeuille vol data die te gelde gemaakt moeten worden.
Voor Doctorow is dat model een zaak van goed design en van correct ethisch gedrag én is het een even valabel business model als het verfoeide Facebook-model.