Hackermagazine Phrack verschijnt al sedert 1985, weliswaar heel onregelmatig. Sedertdien heeft het zine een stevige reputatie opgebouwd binnen de wereld van hackers en cyberexperts. Drie jaar na de vorige editie, staat nu #71 online. Daarin zoals steeds een reeks technische artikelen die duiken in verschillende onderwerpen die met de hackerwereld cyberbeveiliging verband houden. Voer voor de nerds onder ons ;) Maar vooral boeiend is de inleiding waarin de Phrack staff de huidige evoluties in de techwereld op de korrel neemt en dan vooral de ‘ongeteste, onderontwikkelde en niet-houdbare technologie’ die wordt opgedrongen. Daarnaast wordt het steeds lastiger gemaakt om online aan correcte informatie en publiek toegankelijke kennis te geraken, waardoor we dichter bij een ‘information dark age’ dreigen te komen. Voor de Phrack redactie is het daarom goed dat er nog hackers zijn. “Voor elk rookgordijn dat ons zicht vertroebelt, helpen hackers om de situatie op te helderen. Voor elke nieuwe walled garden die wordt opgetrokken, vinden hackers er een pad omheen. Voor elk nieuw slot dat op onze eigen ideeën en culturele artefacten wordt geplaatst, vinden hackers manieren om ze te bevrijden.”
De originele inleiding vind je online bij Phrack, hieronder een vertaling uit de losse pols.
Het voelt soms alsof de wereld in een droomtoestand verkeert; in een door hypes aangedreven delirium, aangewakkerd door durfkapitaal en de beloften van onnoemelijke rijkdom en invloed. Iedereen lijkt zich te haasten om het nieuwste te implementeren, in de hoop een wondermiddel te vinden om problemen op te lossen die er misschien niet zijn of die ze zelf niet eens begrijpen.
Hoewel er al een tijdje van hype naar hype gaan, zijn we de afgelopen jaren (2020-2024) getuige geweest van verschillende grote
pogingen om ongeteste, onderontwikkelde en niet-duurzame technologie door te drukken. Zodra de charme van het nieuwe eraf is en blijkt dat de problemen niet op magische wijze zijn verdwenen, laten ze deze ideeën vallen en gaan ze verder met het volgende, ten koste van alle anderen.
Veel van die Nieuwe & Spannende ideeën draaien rond het introduceren van steeds ondoorzichtiger lagen van abstractie. Ze beloven ons in de richting van de toekomst te duwen, maar verwijderen ons steeds verder van het begrip van onze eigen mogelijkheden en behoeften. Het is gemakkelijk om dit soort ideeën te verkopen. Wat niet gemakkelijk is, is iets creëren dat zowel praktisch en duurzaam is. Als we de wereld duurzamer willen maken, moeten we begrijpen wat de inputs, outputs, afhankelijkheden, beperkingen en implementatiedetails zijn van de systemen waar we op vertrouwen. Telkens als we het moeilijker maken om iets te weten, komen we dichter bij een “information dark age”.
Nadat we de afgelopen decennia al onze collectieve kennis online hebben gezet, zien we steeds meer manieren opduiken die ons de toegang daartoe beletten. Niet alleen is het steeds moeilijker om juiste informatie te vinden, ze wordt ook steeds meer verdronken in slechte of ronduit foute informatie. Er zijn steeds meer prikkels om de toegang tot belangrijke bronnen te
beperken, om munt te slaan uit goede informatie en om troep te verspreiden die in het beste geval nutteloos en in het slechtste geval schadelijk is. In dergelijke chaos is de echte bedreiging het verlies van nuttige, geverifieerde en betrouwbare informatie omwille van het cashen op het tegenovergestelde.
Gelukkig zijn er nog steeds hackers. Voor elk rookgordijn dat onze visie vertroebelt, helpen hackers de lucht te klaren. Voor elke nieuwe muur die wordt opgetrokken, zoeken hackers er een pad omheen. Voor elk slot op onze eigen ideeën en culturele artefacten, maken hackers sleutels om ze open te maken. Hackers proberen te begrijpen wat er buiten hun perspectief ligt. Hackers richten zich op wat echt is en wat hier is.
We kunnen ons door deze onzin heen slaan. We kunnen samenwerken om goede informatie te behouden en de stemmen te versterken van degenen die deze informatie creëren en cureren. We kunnen leren hoe dingen echt werken, de details delen en deze mechanismen gebruiken om iets goeds te doen. We kunnen nieuwe methoden van communicatie en samenwerking ontwikkelen en zowel binnen als tussen onze gemeenschappen samenwerken om de vuilnispers die ons momenteel probeert dood te drukken, te blokkeren.
Hacken is zowel een overlevingsmechanisme als een overlevingsvaardigheid. Het vertegenwoordigt het hoogtepunt van ons vermogen als mens om uit te vinden hoe we welke hulpmiddelen dan ook kunnen gebruiken die we hebben, op welke manier dan ook, om te doen wat we moeten doen. Hacken is een grote gelijkmaker, een gemeenschappelijk dialect, een geest die in ons allemaal zit. Het heeft de kracht om de wereld te veranderen in een wereld waarin we willen leven.
The hacker spirit breaks any spell.