Onderstaande quote is een terzijde uit een artikel van Raf Custers over de toekomst van Congo. De anekdote heeft niets te maken met het eigenlijke onderwerp, maar ze is te mooi om ze niet even uit te context te halen.
Eind augustus vloog ik in twee stappen naar Brazilië, voor een studietrip van een jaar in Zuid-Amerika waar ik nu dus ben. De eerste vlucht voerde naar Heathrow, Londen; de tweede vlucht ging over de oceaan naar Rio de Janeiro. Op Heathrow zaten we enkele uren in transit. We aten iets, we dronken iets en ik ging naar het toilet. Daar staat een elektronische meldpaal die vraagt of de gebruikers van het toilet tevreden zijn. Je geeft je oordeel door, als in TV-quiz, op een grote knop te slaan : groen = tevreden, geel = matig tevreden, rood = malcontent. De groene knop staat links, de rode knop staat rechts, aan je rechterhand. Het toilet was niet vies, maar ook niet proper. Toch zag ik dat veel gebruikers op de rode knop drukten. Slechte punten voor de poetsploeg van Heathrow! De klanten hebben makkelijk praten. Wie is de poetsploeg? Tijdens onze hele transit, zag ik in de hele Terminal één dame met een poetskar. Was dat de poetsploeg?
Ik vind: die meldpaal van Heathrow, dat is een schandpaal. Hij er geplaatst door de bazen. Met één domme druk op een knop steek je de schuld op mensen die graag beter zouden doen. Maar het Cleaning Team is waarschijnlijk onderbemand en onderbetaald. De bazen laten hen niet in optimale omstandigheden hun werk doen. Weg met die schandpaal, respect voor het Cleaning Team!