2010 bracht op de valreep nog goed en slecht nieuws. Voor het goede nieuws moeten we naar Groot-Brittannië, waar de regering beslist heeft om de biometrische identiteitskaart af te schaffen. Minister van Binnenlandse Zaken Damian Green noemt de beslissing “slechts de eerste stap in het proces van herstel en behoud van onze vrijheden.” Hij had het Identity Card Scheme eerder al omschreven als “het slechtste wat de overheid heeft kunnen doen. Het is opdringerig, intimiderend, niet effectief en duur.”
De identiteitskaarten werden ingevoerd door de Labour regering onder leiding van Gordon Brown en waren aangekondigd als een middel in de strijd tegen terrorisme. Het was de bedoeling alle Britse ingezetenen te verplichten een dergelijke ID-card bij zich te dragen.
De kritiek op het Identity Card Scheme betrof niet zozeer de identiteitskaart zelf, maar wel het feit dat de kaart gekoppeld was aan een centrale databank met biometrische gegevens zoals vingerafdrukken. Die databank wordt nu binnen de twee maanden vernietigd. De identiteitskaarten zelf zijn binnen een paar weken ongeldig.
Loppsi 2
Voor het slechte nieuws moeten we richting Frankrijk. Daar werd half december een internetfilter goedgekeurd die verstrekkende gevolgen kan hebben. De maatregel maakt deel uit van Loppsi 2, een zogenaamde amalgaamwet voor de binnenlandse veiligheid. De wet omvat onder meer de verdrievoudiging van het aantal bewakingscamera’s; een avondklok voor min-13-jarigen in probleemwijken; de mogelijkheid om software te installeren waarmee de politie toetsaanslagen kan observeren, verzamelen, opnemen, bewaren en versturen; het aanleggen van een superdatabank die informatie uit allerlei losse databanken tot één profiel omzet; enzoverder.
Artikel 4 van dat wetsontwerp laat de regering bovendien toe om websotes te blokkeren op basis van een zwarte lijst die opgesteld wordt door de minister van binnenlandse zaken, zonder tussenkomst van een rechter. Die maatregel wordt door de regering verantwoord met het argument dat op die manier kinderporno en cybercriminaliteit bestreden kunnen worden.
Tegenstanders van de wet huiveren bij de gedachte wat hiermee allemaal mogelijk wordt gemaakt. Ze wijzen er op dat de regering Sarkozy, onder het mom van de bescherming van kinderen, de weg plaveit voor het censureren van het internet in Frankrijk. Tegelijkertijd is buiten Frankrijk al gebleken dat de wet compleet niet geschikt is om pedofielen en andere criminelen tegen te houden. Die zijn het gewoon om filters te omzeilen, terwijl de overheid ondertussen naar eigen goeddunken websites kan blokkeren.
Er zit inderdaad voor elk wat wils in die Loppsi 2. Niet alleen de mogelijkheid voor minister om internet te filteren. Zogezegd op pedofielen, maar niemand houdt minister tegen om naar hartelust te filteren. Er komt toch geen rechter aan te pas. Minister is aanklager en rechter ineen.
Loppsi 2 is ook camerabewaking maal drie, politie krijgt superdatabank, politie mag keyloggers installeren op computers. Maar viseert ook Roma, voyageurs, woonwagenbewoners, krakers, enzoverder.
Wet waar ze in veel landen wel jaloers op zullen zijn. Zeer kwalijke evolutie. Leven als God in Frankrijk? Niet met mij, moeten Sarko en co gedacht hebben. Lijden zullen we.
Mario (die nu nog in Frankrijk woont, maar voor hoelang nog?)
Het “goed nieuws uit Engeland” moeten we al een tijdje relativeren. Zo verscheen er na een jaar al een rapport van Big Brother Watch dat de conclusie trok: “while real progress has been made, many of the Coalition’s promises to roll back the power of the state remain unfulfilled.” (download) Ook daarna was er nauwelijks of geen beterschap merkbaar. De zoveelste lege belofte? Zo lijkt het toch.
En wat Frankrijk betreft, lijkt er ook met Hollande weinig beterschap op komst. Hoewel, veel erger dan Sarkozy was toch niet mogelijk.