Donderdagavond werden voor de tweede keer de Belgische Big Brother Awards uitgereikt. De voornaamste conclusie? De winnaars hebben hun prijs stuk voor stuk “verdiend”, ook al beweerden sommigen van hen het tegendeel. Met Mobib (categorie bedrijven), Politiezone Westkust (categorie overheid) en de slimme meters (categorie media en technologie) klinkt het lijstje in ieder geval meer dan logisch.
Tijdens de feestelijke uitreiking in de Hallen van Schaarbeek waren een paar opmerkelijke momenten te noteren. Het verhaal van ethical hacker Filip Waeytens was er zo een. Hij vertelde op welke manier hij voor de Panorama uitzending “We zijn gezien” de bankrekening en de foto’s van de kinderen van Freek Braeckman wist te bemachtigen. Het had wat ons betreft gerust met nog wat meer detail gemogen, maar boeiend was het zeker.
Publieksprijs voor Politiezone Westkust
Ander opmerkelijk feit, hoewel niet bepaald onverwacht, was de reactie van Nicholas Paelinck, korpschef van politiezone Westkust. Hij had een “bedankbriefje” gestuurd waar de arrogantie van de macht zo van afdroop. Alleen al met zijn opmerking over “het recht op veiligheid van de burger of het recht op privacy van de crimineel” maakte de man (onbedoeld?) duidelijk waarom hij bovenop een “gewone” award ook nog eens oververdiend de Publieksprijs won.
Winston Award voor Yoogle!
Gelukkig was er ook goed nieuws. Dezelfde avond werd ook de Winston Award uitgereikt voor “een persoon of organisatie die zich inzet ter bescherming van de privacy.” Die ging naar Yoogle!, een online game van kunstenaarscollectief Constant. Het spel is gebaseerd op de sporen die we achterlaten op het internet (persoonsgegevens, surfgeschiedenis, muiskliks, …) en het commerciële of politieke gebruik dat daarvan gemaakt kan worden (profiling met marketing bedoelingen, sociale controle, traceren van politieke tegenstanders, …). Extra aandacht is er voor de toepassingen die als Web 2.0 door het leven gaan.
In zijn dankwoord legde Yoogle! ontwikkelaar Michel Cleempoel de vinger nog eens op de wonde. Hij wees onder meer op het perverse samenspel van een overheid die steeds meer wil weten en een internet dat steeds meer in handen van de commercie komt. Een terechte waarschuwing, zeker in tijden van ACTA, SOPA en co.