Steeds meer alledaagse objecten worden aan het internet gehangen. Van je slimme tv, je auto, Barbie, tot zelfs tampons. Maar hoe houd je controle over al die datastromen? Met die vraag in gedachten ging Dimitri Tokmetzis voor De Correspondent op stap door het internet of things.
Handig: je tampon aansluiten op het internet. Maar hoe veilig is dat?
Tokmetzis stelt vooral de vraag in hoeverre je al die bedrijven met je apparaten kan vertrouwen en hoe veilig (of onveilig) die apparaten wel zijn.
We hangen onszelf, onze huizen en onze omgeving vol met apparaten waarvan we niet weten wat voor data ze genereren, wat ze daarmee doen en of ze een beetje veilig zijn. Hoe krijgen we, als gewone gebruiker, wat meer grip op het Internet der Dingen?
Voor een antwoord gaat Tokmetzis onder meer te rade bij Dowse, een stukje (voorlopig nog experimentele) software bedacht door het Amsterdamse hackerslab Dyne.org van Denis Roio en Federico Bonelli.
Dowse is software die je op een eigen apparaat, bijvoorbeeld een laptop, kunt installeren. Je laat vervolgens al het dataverkeer in je huis via dat apparaat naar je router lopen. Vandaaruit kan alles het grote boze internet op.
De eerste stap is inzicht krijgen in wat er nu precies je huis binnenkomt en wat er weer uitgaat. Ik sluit mijn smartphone en laptop aan op het Dowsenetwerk en zie meteen allemaal datastromen gaan naar Apple en Google. Als ik een aantal nieuwssites bezoek, wordt er contact gemaakt met flink wat advertentieplatforms en -bedrijven, websites, mijn wachtwoordmanager en nog veel meer. Die verbindingen worden op een groot scherm getoond als een netwerk.
De volgende stap is die verbindingen controleren. Stel je houdt thuis een feestje en iedereen zit op jouw netwerk. Je wilt dat je gasten zich vrij voelen en gewoon lekker kunnen drinken. Je wilt daarom niet dat er foto’s op Facebook geplaatst kunnen worden. Met Dowse kun je dat makkelijk instellen: je maakt het dataverkeer van en naar Facebook simpelweg onmogelijk. Of je kunt ervoor zorgen dat Google Glass geen verbinding met jouw netwerk kan maken.
Maar je kunt ook advertentienetwerken blokkeren, uitvogelen waar de data van je tandenborstel of Barbie naartoe gaan, wie je allemaal volgt op je tv. Kortom: je krijgt controle.
Leuk, vindt privacyonderzoeker Jaap-Henk Hoepman, maar hij wil liever een stap verder gaan. Hij pleit daarom voor de mogelijkheid om via je smartphone automatisch bepaalde datastromen toe te staan of te blokkeren.
Je zou een soort privacyprofiel moeten hebben. Dat hoef je niet zelf vast en op te stellen, dat is best moeilijk. Ik kan mij voorstellen dat je dat laat doen door organisaties die je vertrouwt. Je zou dan bijvoorbeeld een privacyprofiel van de Consumentenbond, of de ANWB, of een politieke partij kunnen downloaden. Dat profiel bepaalt dan vervolgens wat al die Internet der Dingen-apparaten van je mogen weten en wat niet.
De conlusie van Dimitri Tokmetzis:
Transparantie, veiligheid, controle: ze staan aan de basis van vertrouwen. En zonder dat vertrouwen kan het Internet der Dingen nog weleens een heel bizarre en soms ronduit enge plek worden.
Handig: je tampon aansluiten op het internet. Maar hoe veilig is dat?
