Jurist en schrijver Maxim Februari schreef voor NRC een column waarin hij duidelijk maakt hoe het Internet of Things barst van de veiligheidsrisico’s. Volgens hem zou het een goed begin zijn als de overheid dat eens zou onderkennen.
De wereld wordt duidelijk niet veiliger van slimme gasmeters. Integendeel. Volgens de ‘intelligence community’ vormen zulke systemen niet alleen een bedreiging voor de privacy, maar ook voor de continuïteit van producten en diensten. Overheden die niet bijster goed zijn ingevoerd in de digitale wereld blijven er maar van overtuigd dat het internet der dingen de oplossing is voor alle kwalen. Daarom verdigitaliseren ze de maatschappijen in rap tempo.
Ook al vormt het internet der dingen volgens inlichtingendiensten een grotere dreiging dan het analoge terrorisme, overheden houden vol dat het leven er veiliger door wordt. Misschien komt het door onduidelijkheid rondom het begrip veiligheid. Een overheid vindt de samenleving al snel veiliger naarmate ze die beter hoopt te controleren. Maar de samenleving wordt niet logischerwijs veiliger als de elektronische infrastructuur van veraf wordt bestuurd en gebruikers zelf iedere controle verliezen.
Volgens mij kunnen overheden het internet der dingen maar op één manier beveiligen en dat is door toe te geven dat het niet veilig is. Dan kunnen burgers zelf beslissen hoe slim ze hun omgeving willen maken en hoeveel data ze willen delen. Dan kunnen gebruikers zich zelfstandig verweren tegen kwaadwillenden door versleuteling. Encryptie.
