Tentoonstelling My [public] space in Montevideo, Amsterdam (NL) van 24/5 tot 21/06/2008
Met Aram Bartholl, Guy Ben-Ner, Hasan Elahi, Martijn Engelbregt, Kota Ezawa, Dora Garcia, Susan Härtig, Jill Magid, Eva and Franco Mattes aka 0100101110101101.ORG, Eduardo Navas, Marisa Olson.
De tentoonstelling ‘My [public] space’ was een vervolg op de tentoonstelling ‘Territorial Phantom’. In die tentoonstelling stond het bezetten en opeisen van ruimte door bedrijven, organisaties of landen centraal. ‘My [public] space’ ging dieper in op de vertroebeling van private en openbare informatie en ruimtes.
Tentoonstellingstekst My [public] space
http://www.nimk.nl/nl/tentoonstellingstekst-my-public-space
Het overvloedige gebruik van digitale, netwerk- en mobiele technologieën heeft een enorme invloed op ons begrip van publieke en private ruimte en roept nieuwe vragen op over de voorwaarden van deze omgevingen. Publieke ruimte is niet langer iets dat we kunnen verlaten of uitsluiten. Door draadloze technologie – chat, mail, GSM is het publieke overal: in onze huizen, onze bedden en zelfs in onze lichamen. Wat is nog privé? Welke gevolgen heeft deze vertroebeling van publiek en openbaarheid? De publieke ruimte is ‘hybride’ van aard geworden: een verstrengeling van publieke en private sferen.
Het fenomeen van de veranderde notie van private en publieke ruimte is tweevoudig, enerzijds is er een groeiende wens om onszelf publiek uit te drukken via de media, anderzijds wordt de publieke ruimte meer gecontroleerd en beperkt dan ooit. De kunstenaars in de tentoonstelling belichtten met hun t-shirts, animaties, game, installaties en websites op uiteenlopende wijze dit fenomeen.
Zo zetten Hasan Elahi en Jill Magid in hun werk controlerende mechanismen en technologieën in de publieke ruimte voor hun eigen private verhaal in. En vroeg Martijn Engelbregt met een enorme camera aan voorbijgangers wat zij ervan vonden op het museumplein gefilmd te worden.
De werken van Eduardo Navas en Marisa Olson reageren op verschillende manieren op de publicerende kant; op het openbaar maken van private gegevens in het publieke domein van het Internet. Guy Ben-Ner doet eigenlijk hetzelfde, maar dan in de openbaar toegankelijke (maar privaat eigendom) huiskamers van IKEA.
Dora Garcia reageert met haar game op een abstracte manier op het grensgebied van privaat en publiek terrein door een vragenspel met onbeantwoordbare persoonlijke vragen met ja of nee te moeten beantwoorden. Ook Eva en Franco Mattes aka 0100101110101101.org reageren op een abstracte, synthetische wijze op het fenomeen, door een performance waar het gaat om het inbreken op iemands privé ruimte, het langs een naakt lichaam schampen om ergens binnen te komen, in second life na te bootsen.
De tent van Susan Hartig maakt een echt private en mobiele plek mogelijk waar geen mobiele telefoon of ander radiogolf gebruikend apparaat je kan vinden. En tenslotte gaan de t-shirts van Susan Härtig en Aram Bartholl door het zichtbaar maken van wat normaal onzichtbaar is op Internet of via RFID technologie in op de hybride ruimte van vandaag.