Long read van The Intercept over surveillancekunst. Er duiken steeds meer projecten op die de groeiende surveillance en het verdwijnen van onze privacy centraal stellen. Het valt Peter Maass bovendien op hoe sterk die werken zijn.
Some of the Snowden era’s sharpest interrogations of collect-it-all tracking by corporations and the government are to be found in galleries and other art spaces. They are playful, invasive and eerie, and best of all they are graphically visual. With a transgressive edge that journalism struggles to match, they creatively challenge what it means to be human in a time of data.
Maass verwijst daarvoor naar werk van Hassan Elahi, Josh Beley, Trevor Paglen, Heather Dewey-Hagborg en Brian House & Kyle McDonald en geeft aan het eind van het artikel nog een uitgebreide lijst met interessante namen.
These projects engage us with the problems of surveillance in ways that news stories and congressional hearings do not. There’s a freshness to each one, and the list lengthens every day.