Voor zijn Street Ghosts Project maakt de Italiaanse mediakunstenaar Paolo Cirio gebruik van Google Street View om er een kritische vorm van straatkunst uit te distilleren. Het procédé is simpel. Cirio print de meestal vervormde foto’s van mensen op Google Street View op ware grootte uit. Dat papier plakt hij vervolgens op de echte plek waar degene op Google StreetView gefotografeerd stond. De resultaten zijn spookachtig. Niet alleen spelen de vervaagde gezichten een rol maar ook de vervaging die optreedt door de vergroting.
De figuren van Paolo Cirio zijn duidelijk herkenbaar. Daardoor kan je je afvragen of hij de privacy van de opgeplakte mensen niet geschonden heeft, alhoewel die privacy eerst al geschonden was door Google Street View zelf. Op zijn website omschrijft Cirio zichzelf als een subversive media artist. Hij brengt Street View op een spookachtige manier terug naar de straat en stelt daardoor impliciet ook kritische vragen over Street View. De geportretteerden omschrijft hij bijvoorbeeld als
casualties of the info-war in the city, a transitory record of collateral damage from the battle between corporations, governments, civilians and algorithms.
De vraag die dan nog resteert is of het doel alle middelen heiligt. Voor een gigant als Google, die er geheel eigen opvattingen over privacy op na houdt, zijn dit niets meer dan speldenprikken. Hoe groot is de subversie die Cirio ermee pleegt? In een boeiend essay op Villa La Republica wordt het werk van Paolo Cirio vergeleken met een katapult die tegen een mastodont wordt afgeschoten. Het zal de mastodont niet direct van koers doen veranderen. Maar het is goed nieuws dat er nog kunstenaars zijn die met een katapult willen schieten.