Wouter Verschelden heeft het in De Morgen over twee lessen die zich ook voor Belgische politici opdringen na de presidentiële race van 2012 in de VS. Les 1 is eigenlijk een positieve aanbeveling, namelijk dat politici er goed aan doen om de toekomstige diversiteit te omarmen en er hun beleid op te bouwen. Les 2 daarentegen is een waarschuwing, dat politiek anno 2012 in de VS koele, door data gedreven marketing geworden is.
De tweede keiharde les gaat over de manier waarop politieke campagnes verlopen: steeds meer door data gedreven. In vergelijking met 2008 verviervoudigde Obama zijn team dataminers, nerds met computers die hele dagen werken met allerlei persoonlijke gegevens van potentiële kiezers. Zo voeren ze micro-campagnes: mails, telefoons of brieven op maat van één individuele kiezer. Meneer krijgt een telefoon over de redding van de auto-industrie, mevrouw krijgt een telefoontje van een medewerker over anti-abortuswetgeving. Beiden worden op hun ‘zwakke plek’ bespeeld en gaan overstag.
Het herleidt politiek tot koele, zakelijke en invasieve marketing. Private gegevens worden gretig uitgemolken om zacht of onzacht de geest van de kiezer te manipuleren. Dat Obama dinsdag won is ook het bewijs dat hij en zijn Chicago-team deze techniek het verst hebben doorgedreven in 2012.
Nieuws over de manier waarop beide presidentskandidaten gebruik (eigenlijk zeggen we beter: misbruik) maakten van persoonlijke data van potentiële kiezers, was ook al eerder verschenen. Politico.com had de kat de bel aangebonden met een artikel over Obama’s data advantage:
“On the sixth floor of a sleek office building here, more than 150 techies are quietly peeling back the layers of your life. They know what you read and where you shop, what kind of work you do and who you count as friends. They also know who your mother voted for in the last election.”
The Huffington Post had het dan weer over Obama’s opponent: Mitt Romney Uses Secretive Data Mining To Identify Wealthy Donors. Romney deed het dus ook, maar – zoals achteraf zou blijken – duidelijk met minder succes. Na de zege van Obama, werd daarom in verschillende analyses ook plaats ingeruimd voor de rol die de dataminers in de campagne gespeeld hadden. Slashdot stelde het nog in vraagvorm: Can Data Mining Win a Presidential Campaign? Time Magazine was al affirmatiever Inside the Secret World of the Data Crunchers Who Helped Obama Win.
Whatever, de grootste verliezers van deze nieuwe evolutie, dat zijn nog maar eens onze persoonlijke gegevens. Dat ze niet meer veilig zijn voor de grote bedrijven, dat wisten we al veel langer.
Anything and everything on the Internet is fair game for extreme data mining practices. Once something is pushed out to the World Wide Web, it will forever be fodder for a business intelligence or data mining application somewhere in the cyberspace universe.
Nu blijkt dat ook politici al even fanatiek onze data plunderen. Na big bussiness is er dus evenzeer big politics.
UPDATE 10:23 – Meer informatie over “the data campaign” kan je vinden via deze link. Eén van de meest interessante links op die pagina, is een uitzending van Al Jazeera.