Jean-Marc Manach – journalist en blogger over alles wat met privacy en surveillance te maken heeft – merkt op zijn “Bug Brother” blog op dat de tijden lijken te keren. Een paar jaar geleden voelde hij zich nog die eenzame roepende in de woestijn die tijdens debatten de rechten en de vrijheden van het individu moest verdedigen tegenover het veiligheidsdiscours. Wie durfde waarschuwen voor de gevaren van de inperking van onze vrijheden, werd al snel opzij gezet in allerlei verdomhoekjes. Waaronder “uiteraard” dat van de paranoia.
Vandaag lijken mensen zich sneller ongerust te maken over bepaalde evoluties en over de impact van allerhande beveiligingstechnologieën. Manach merkt, wellicht met enig leedvermaak, op dat het tij langzaam lijkt te keren en dat de bal nu sneller wordt teruggekaatst. Wie heeft er immers last van paranoia? Toch veeleer degenen die blijven pleiten voor allerlei controle- en surveillance systemen, ook al weten ze dat het niet werkt en dat het in verschillende gevallen net een omgekeerd effect heeft? Get is alleszins duidelijk dat op die manier angst en paranoianog wat meer aangewakkerd worden.
We kunnen Manach geen ongelijk geven. Toen we zo’n 15 jaar geleden zelf begonnen te schrijven over surveillance en de controlemaatschappij, was de aandacht daarvoor op zijn zachtst gezegd marginaal te noemen. We hebben die aandacht voor kritiek en verzet ondertussen zien groeien en dat werkt inderdaad bemoedigend. Zowel op theoretisch vlak (zoals hier en hier en hier) als op heel praktisch vlak (zoals hier en hier en hier) weerklinken er steeds meer tegenstemmen.
Maar echt optimistisch zijn we nu ook weer niet. Want één van de redenen waarom die tegenstemmen de kop opsteken, is net omdat surveillance en controletechnologieën zich in sneltreinvaart blijven ontwikkelen en steeds dieper doordringen in onze samenleving. Wij zijn niet van het type dat voortdurend “Big Brother!” staat te roepen, maar we moeten ook toegeven dat we regelmatig op onze tanden moeten bijten om het niet te doen. Er zijn nu eenmaal meer voorbeelden van te geven
Anderzijds heeft Jean-Marc Manach dan weer wel gelijk. We vergeten soms ook om de positieve noten te beklemtonen en om kritiek en verzet aan te grijpen als mogelijkheden om aan te tonen dat het surveillancedenken en de angstmachines niet de hele maatschappij geperverteerd hebben. Wat ons toch weer hoopvol moet stemmen. Hopelijk niet tegen beter weten in.
I had to use the google translation engine to read your post, and thanks for the link, and the thoughts.
It’s true that each day we see some scary I think we would better fight for our liberties.projects, proposals and technologies. But the point is that I think those went too far, and more and more people begin to react (at least) .
The other point I wanted to note was that on the last debates I was invited in, there were no more policemen nor spokesman of surveillance industries, as if they were scared of speaking with “us” (the ones who deal with privacy issues) in front of the public.
Finally, I don’t know if you’ve read the article I wrote a few months ago and which gathered a lot of attention : La vie privée, un problème de vieux cons ?
http://www.internetactu.net/2009/03/12/la-vie-privee-un-probleme-de-vieux-cons/
It deals with the fact that we’ve also to change our way of thinking the privacy debate, because the problem is not the privacy : why should we pose as innocent victims of those orwellian projects ?
To be more clear : a few decades ago, women began to say NO to all those men who thought they had some kind of a right to lurk, or touch, or rape, those women who showed part of their bodies because they thought they had the right to dress as they wanted.
They fought for their liberties, and the mentalities changed, and the society too.
We expose parts of our lives on the internet, because it is our right to write, to read, to search, to exchange, because the internet is about freedom of speech (and thoughts, and circulation, etc.).
But it’s not because we express ourselves than some have the right to spy on us.
Privacy is a way to preserve our liberties, because there are no liberties without privacy. But fighting for our privacy is not the deal in itself.
my2c
jmm